پروفسور امین متولد هفتم آذر ۱۳۲۷، فیلسوف، حقوقدان، تاریخدان، ادیب و شاعر ایرانی و استاد اسبق دانشگاههای انگلستان، هند و چین و استاد مدعو دانشگاه تهران و استاد افتخاری بینالمللی دانشگاه حکیم سبزواری است.
پروفسور سید حسن امین افتخاری مانا!
انجمن مفاخر ایران زمین روز هفتم آذرماه را در تقویم مفاخر ایران به نام وی ثبت کرده است. همچنین پروفسور داریوش فرهود ( پدر علم ژنتیک ایران ) در جلد ششم دایره المعارف ایران فرهنگی، امین را یکی از «ایرانیان جهانی» در کنار پروفسور مجید سمیعی و پروفسور محمود حسابی و پروفسور محمد قلی شمس معرفی کرده است.
استاد حسین باهر ( استاد بازنشسته دانشگاه شهید بهشتی ) نیز در کتاب « از قم تا رم و بالعکس» وی را یکی از چهل نفر چهرههای جهانی در کنار شخصیتهای مهمی چون گاندی رهبر سیاسی و معنوی هندیها، نسلون ماندلا، مهاتیر محمد و مهندس مهدی بازرگان قرار داده است و استاد عبدالرفیع حقیقت در کتاب « وقایع فرهنگی ایران از قرن اول هجری تا امروز تاریخ تولد وی را به عنوان یک واقعه فرهنگی معرفی کرده است. چنان که استاد عزتالله فولادوند نیز در کتاب «فرهنگ جهادی ایران» از وی به عنوان یکی از فرهنگسازان ایران پس از مشروطیت نام برده است.
وب سایت رسمی دانشگاه تهران در بخش دانشآموختگان شاخص این دانشگاه، امین را پس از محمدعلی اسلامی ندوشن و حسین الهی قمشهای و پیش از قیصر امینپور، عزتالله انتظامی و محمدابراهیم باستانی پاریزی به عنوان یکی از شاخصترین فارغ التحصیلان دانشگاه تهران معرفی کرده است.
پروفسور سید حسن امین نخستین کتاب خود را در شانزده سالگی (در سال ۱۳۴۳) چاپ کرد. در هفده سالگی وارد دانشگاه تهران شد. همزمان با تحصیلات دانشگاهی، فلسفه شرق را نزد بزرگانی همچون حسنزاده آملی، سید رضی شیرازی، محمد کاظم عصار، رفیعی قزوینی، حکیم شیرازی، یحیی طالقانی، مهدی حائری یزدی و پدرش سید علینقی امین خواند.
استادان بزرگ او در علم حقوق در ایران، دکتر سیدحسن امامی، احمد متین دفتری، محمود شهابی، محمد سنگلجی، سید محمد مشکات و دکتر مصطفی مصباحزاده و در انگلستان پروفسور جان گرانت در گلاسگو و پروفسور نوئل کلسون در لندن بودند.
پروفسور امین، کارشناسی حقوق قضایی و کارشناسی ارشد حقوق خصوصی را در دانشگاه تهران و دکتری تخصصی حقوق بینالملل را در دانشگاه گلاسگو در بریتانیا گذراند.
امین پس از پانزده سال تدریس و گذراندن همه مراتب دانشگاهی در اول اپریل ۱۹۹۲ (مطابق اردیبهشت ۱۳۷۱) به سمت استاد تمام صاحب کرسی در دانشگاه گلاسگو کلدونین ارتقاء یافت. امین هفتاد عنوان کتاب به فارسی و انگلیسی در داخل و خارج از کشور، تالیف و تصنیف کرده است.
آخرین کتاب او در فلسفه شرق « وحدت وجود »، در فلسفه غرب « تاملات نابهنگام نیچه »، در حقوق « تاریخ حقوق ایران » و در ادبیات « دیوان قصاید امین » است. مفصلترین اثر او « شاهنامه امین یا دانشنامه ایران » در هفت مجلد، نظیره و متمم شاهنامه فردوسی به نظم و یک دایره المعارف ایران شناسی به نثر است.